Streszczenie
Jak możemy zarezerwować miejsce dla ludzi, którzy cierpią? Ten film zagłębia się w traumę uzależnienia i powrotu do zdrowia. Prezentuje potrzebę połączenia się jak w gniazdku elektrycznym, iskrę, która jest bolesna gdy się ją traci i prawie niemożliwa do podzielenia się nią. Telefon może dzwonić, a kabel może być przecięty. Tymczasem możemy siedzieć z tymi, których kochamy, nie odłączając się od ich pragnień, nawet jeśli te nie są wprost zgodne z naszymi? Rzuca nam wyzwanie stworzenia świetlnego stropu, który oświetli ciemne przestrzenie śmierci i odrodzenia oraz pozwoli przyjąć zwykłe współczucie. Chwila, aby siedzieć naprzeciwko kogoś i jedynie szeptać tak, jestem tu z tobą, widzę cię, i akceptuję cię. Vincenzo jest śmiertelnie chory i potrzebuje leków, które uśmierzą jego ból. Kiedy odnajduje „Pana Stalowego”, swojego ukochanego robota zabawkę z dzieciństwa, Vincenzo stara się nie być już człowiekiem, żeby przestał odczuwać ból. Serena, jego żona, jest coraz bardziej zdumiona absurdalnym zachowaniem męża. Dzięki sile miłości i współczucia, Serena musi odnaleźć rozsądek w tym szaleństwie, aby zrobić to, co właściwe.